Koncepcja PNF- Prioprioceptive Neuromuscular Facilitation (torowanie nerwowo-mięśniowe) wykorzystywana jest w przywracaniu utraconych funkcji u pacjentów ortopedyczno- neurologicznych. Dzięki wiedzy o naturalnych i prawidłowych wzorcach ruchowych naszego ciała oraz wykorzystując zjawisko tensegracji oraz przeniesienia odruchu neuromięśniowego daje możliwość usprawniania chorego, bolesnego miejsca poprzez globalną pracę z ciałem pacjenta.
Terapia jest przyjazna dla pacjenta, dając mu szybko widoczne efekty w postaci zmniejszenia dolegliwości bólowych i zwiększenia zakresów ruchu stawów, oraz motywując go do pracy poprze nieskończone możliwości wykorzystywania silniejszych rejonów ciała dla wzmacniania słabszych, co daje pacjentowi poczucie skuteczności i satysfakcję z faktu, że są w stanie podołać zadanym ćwiczeniom.
Metoda powstałą w Kaliforni w latach czterdziestych XX wieku. Jej nadrzednym celem jest odzyskanie przez pacjenta funkcji- np. możliwośći samodzielnego ubrania się, chodzenia czy sięgania ramieniem na wysokie półki, a nie jak w klasycznej rehabilitacji praca nad zakresem zgięcia czy wyprostu stawu. W koncepcji PNF techniki rozluźniające, wzmacniające czy powiększające zakres ruchu to tylko narzędzia do realizacji nadrzędnego celu pacjenta.
Terapia jest bardzo uniwersalna i świetnie sprawdza się w terapii np. bolesnego barku, stanu po rekonstrukcji więzadeł krzyżowych kolan czy łąkotek, w usprawnianiu po endoprotezo plastyce stawów czy w chorobach neurologicznych jak stwardnienie rozsiane (SM), choroba Parkinsona lub po udarach.
