Koncepcja PNF - Prioprioceptive Neuromuscular Facilitation (torowanie nerwowo-mięśniowe) to terapia ortopedyczno- neurologiczna, która celuje w odbudowę prawidłowego wzorca ruchu zaburzonego na skutek choroby lub urazu. Terapia wykorzystuje efekt tensegracji oraz przeniesienia odruchu neuromięśniowego ze zdrowych struktur ciała na słabsze. Daje to możliwość usprawniania chorego, bolesnego miejsca poprzez globalną pracę z ciałem pacjenta.
Metoda ta powstała w latach czterdziestych ubiegłego wieku w Kaliforni. Podstawą filozofii tej metody jest praca nad utraconą przez pacjenta funkcją co oznacza, że np. praca nad zwiększeniem zakresu ruchomości, czy przywróceniem siły i elastyczności mięśni to tylko narzędzia do osiągnięcia prawdziwego celu np. utraconej w przebiegu bolesnego barku zdolności do sięgania ręką do wyżej położonych półek czy przedmiotów.
Dzięki metodzie znamy również wzorce ruchowe człowieka- wielopłaszczyznowe, dzięki czemu pacjenci podczas terapii skupiają się na naturalnym ruchu ciała, a nie jak w przypadku klasycznej fizjoterapii odtwarzaniu wyizolowanych ruchów. Terapia świetnie sprawdza się u pacjentów neurologicznych (SM, choroba Parkinsona, udar mózgu, odnerwienia) oraz ortopedycznych (bolesny bark, rekonstrukcja więzadeł krzyżowych, urazy stawu kolanowego, alloplastyka i endoprotezoplastyka stawów kolanowych i biodrowych, skoliozy).
Terapia PNF daje szybko zauważalne efekty np. redukcji bólu, zwiększenia zakresu ruchomości stawów i wzmocnienia mięśni. Wykorzystują ją najlepsi na świecie terapeuci, zarówno w sporcie jak i w największych klinikach medycznych.