Dziś bierzemy pod lupę kolejny częsty przypadek:

Problem niestabilności stawu barkowego jest jednym z częściej spotykanych kontuzji barku. Objawia się on nagłym wyskakiwaniem głowy kości ramiennej z panewki stawu. Najczęściej ok. 95 % przypadków spowodowanych jest nagłym urazem o dużej sile podczas uprawiania sportu lub upadku.

Najczęściej dochodzi do przedniego zwichnięcia tego stawu, gdy ręka jest odwiedziona i w rotacji zewnętrznej. Wyróżnić można również niestabilność tylną i bardzo rzadko dolną i górną.

Niestabilny bark – objawy

Najczęstsze objawy jakie możemy zaobserwować to:
-ból w momencie zwichnięcia
-pusta panewka
-ramię znajduje się w nieprawidłowej pozycji
-staw jest unieruchomiony, sprężynujący
-uszkodzenie obrąbka stawowego
-wgniecenie głowy k. ramiennej

Postępowanie

-ustabilizowanie i zabezpieczenie barku przed dalszym uszkodzeniem,
-szybka wizyta u lekarza specjalisty w celu nastawienia,
-powinno być wykonane zdjęcie RTG przed repozycją jeśli jest to możliwe,
-zdjęcie RTG po repozycji musi być wykonane w celu stwierdzenia ewentualnych złamań.
– w przypadku skomplikowanego urazu i rozległego uszkodzenia zaleca się wykonanie MRI.

Leczenie niestabilnego barku

Niestabilność barku może być leczona zachowawczo lub operacyjnie. Wskazaniami do operacji są: uszkodzenia obrąbka stawowego, zerwanie mięśni stabilizujących głowę k. ramiennej lub/i więzadeł. Decyzję podejmuje lekarz wraz z pacjentem.
Następnie:
-po nastawieniu ma miejsce stabilizacja ręki na okres od 1 do 6 tyg., czasem dłużej w zależności od uszkodzenia
-w przypadku dużego bólu zalecane są leki przeciwbólowe, przeciwzapalne.

Rehabilitacja

Po okresie wygojenia tkanek, konieczna jest rehabilitacja w celu:
– zwiększenia bezbolesnego zakresu ruchomości
– wzmocnienia osłabionych grup mięśniowych (tj. stożek rotatorów, m. naramienny, głowa długa bicepsa oraz mięśnie stabilizujące łopatkę.)
– poprawa propriocepcji- czucia głębokiego stawu, budowanie stabilizacji.
Jeśli siła mięśni utrzymujących bark w panewce nie zostanie przywrócona, to jest duże prawdopodobieństwo, że dojdzie do kolejnych podwichnięć i zwichnięć. Tylko precyzyjnie dobrane ćwiczenia przez fizjoterapeutę pomogą zapobiegać powrotowi kontuzji.

Prezentacja przykładowych ćwiczeń na filmiku:
1. Ćwiczenie na boczny akton mięśnia naramiennego.
Stanie bokiem, chwyt za gumę- odwiedzenie ramienia z oporem i wolny kontrolowany powrót ręki wzdłuż ciała.
2. Ćwiczenia wzmacniające mięśnie przywodzące ramię m. najszerszy grzbietu i m. obły mniejszy.
Siad na piłce ramię w odwiedzeniu chwyt za gumę i przywiedzenie do linii ciała.
3. Ćwiczenie stabilizujące łopatkę.
Klęk podparty zdrowa ręka założona za plecy, druga ręka na piłeczce lub berecie, naciskamy dłonią na niestabilną powierzchnię utrzymujemy pozycję statycznie lub powoli cofamy i wysuwamy bark.
4. Ćwiczenia wzmacniające stożek rotatorów:
Leżenie tyłem ramię odwiedzione i zgięte w łokciu do 90% trzymamy w dłoni gumę i rozciągamy ruchem nad głowę bez odrywania łokcia i łopatki od ziemi.
5. Stanie przy ścianie opieramy wyprostowaną rękę o piłkę i dociskamy całym ciałem do ściany, (utrzymujemy skorygowaną miednicę oraz ściągniętą i przywiedzioną łopatkę). Następnie próbujemy kreślić piłką na ścianie cyfry od 1 do 9.
6. Praca fizjoterapeuty we wzorcu PNF –zgięcie –odwiedzenie i rotacja zewnętrzna.

Materiał przygotowała nasza fizjoterapeutka Malwina Knuth

Zapraszamy do zapoznania się z kategoriami: rehabilitacja we Wrocławiu, fizjoterapia.