Liczne skręcenia stawu skokowego bezpośredno moga prowadzić do wtórnej niestabilności stawu skokowego.

To jeden z najczęstszych urazów i zarazem często bagatelizowany problem. Zwykle dolegliwości oraz kłopoty motoryczne nie trwają zbyt długo i po ustąpieniu obrzęku udaje się wrócić do prawidłowego funkcjonowania. Co jeśli jednak uraz był poważniejszy, i po czasie czujemy, że kostka nie pracuje prawidłowo? Prawdopodobnie doszło do uszkodzenia lub nawet zerwania więzadeł i uszkodzenia torebki stawowej stawu skokowego, co może prowadzić do niestabilności.

Czym jest niestabilność i jakie mamy typy?

Pierwszy z nich to niestabilność funkcjonalna- występują subiektywne objawy, ale nie musiało dojść do uszkodzenia struktur(badania obrazowe nie wykazują ani zerwania więzadeł ani innych struktur). Mimo wszystko pacjent ma wrażenie uciekania kostki.(łatwiejsze do leczenia)

Kolejny to niestabilność mechaniczna, doszło do uszkodzenia więzadeł oraz torebki stawowej co jest potwierdzone w badaniach obrazowych (nie zawsze dając duże objawy „uciekania”) W przypadku połączenia obu typów czasami konieczne jest zabieg chirurgiczny. Niestabilność w przypadku stawu skokowego może prowadzić do nawykowego skręcania stawu skokowego nawet przy prostych czynnościach dnia codziennego.

Najczęstsze objawy niestabilności to – „uciekanie kostki”, brak kontroli – ból i tkliwość okolicy stawu – nawracające obrzęki – odgłosy „chrupania” w trakcie większego obciążenia

Zaprezentujemy kilka ćwiczeń, które pomogą poprawić czucie głębokie ,przywrócić prawidłową pracę mięśni i zwiększyć stabilność stawu skokowego.

Najważniejsze będzie w nich utrzymanie stabilnej pozycji stawu skokowego i podporu trójpunktowego stopy (okolica pierwszej kości śródstopia, piątej kości śródstopia oraz pięta jednocześnie przylegają do podłoża). W początkowym etapie w celu poprawy stabilności można ją wspomóc stosując kinesiology taping.

• siedząc na piłce unosimy nogę przeciwną do tej, w której występuje problem i staramy się utrzymać równowagę (mamy kilka możliwości utrudnienia tego ćwiczenia chociażby zamknięcie oczu w trakcie)

• stojąc jednonóż(noga zdrowa w górze) staramy się utrzymać równowagę utrzymując trójpunktowy podpór (utrudnieniami tego ćwiczenia będzie stanie na beretach sensomotorycznych, bosu, albo innym typie niestabilnego podłoża)

• wejście na step (lub inny wyższy przedmiot np. schodek) jednonóż, przeniesienie całego ciężaru na nogę ćwiczącą i utrzymanie stabilnej pozycji, następnie zejście

• skok z lądowaniem jednonóż z utrzymaniem stabilności (na płaskiej powierzchni, utrudnieniem będzie skok na step, lub np. beret sensomotoryczny)

• zeskok z podwyższenia z lądowaniem jednonóż z utrzymaniem równowagi

• stojąc jednonóż na nodze niestabilnej wykonujemy przeciwną nogą ruchy w róznych kierunkach (przód , tył, boki, skos maksymalnie daleko jak udaje nam się utrzymać stabilną pozycję)

• stojąc jednonóż chwyty i rzucanie np. piłką do partnera

W większości przypadków prawidłowa rehabilitacja oraz systematyczne wykonywanie ćwiczeń pozwoli pacjentowi na pełen powrót do sprawności. Poza ćwiczeniami poprawiającymi stabilność powinniśmy również wdrożyć ćwiczenia wzmacniające oraz rozluźnianie napiętych struktur mięśniowych. Warto pracować nad stawem skokowym po urazie, dodatkowym ryzykiem nieprawidłowej jego pracy mogą być kompensacyjne bóle, kolana, biodra czy np. kręgosłupa lędźwiowego.

Materiał przygotował nasz fizjoterapeuta Michał Januszkiewicz

Zapraszamy do zapoznania się z kategoriami: rehabilitacja we Wrocławiu, fizjoterapia.