Zespół ciasnoty przedziałów powięziowych (ZCPP) jest to dysfunkcja, w której poprzez nagły wzrost ciśnienia w określonym przedziale mięśniowym dochodzi do uciśnięcia naczyń, zaburzeń pracy nerwów i funkcjonowania mięśni. W ostrym nieleczonym stanie może dojść do nieodwracalnych zmian martwiczych ograniczających funkcje kończyny.

Zespół ciasnoty powięziowej występuje w dwóch postaciach:

Ostrej- pojawia się najczęściej bezpośrednio po poważnym urazie kończyny, na wskutek wypadku samochodowego, złamań i masywnych stłuczeń. Objawia się silnym bólem, zaburzeniami czucia, osłabieniem siły mięśniowej i brakiem tętna na stopie. Wymaga pilnej interwencji chirurgicznej.

Może być także wywołany przez zbyt ciasny opatrunek gipsowy, zakrzep dużej tętnicy, utrzymanie kończyny w jednej pozycji oraz przytaczanie dużej ilości płynów np. w trakcie operacji. 

Przewlekłej- pojawia się zazwyczaj u sportowców jako efekt przewlekłego stanu angażującego mięśnie konkretnego przedziału anatomicznego kończyny, dotyczy zazwyczaj mięśni grupy przedniej i bocznej goleni. Objawia się silnym, ostrym bólem o charakterze palenia, uczucie sztywności, napięcia tkanek, uczucie słabości i drętwienia kończyny. Dodatkowo może występować bladość skóry oraz  utrudnione poruszanie stopą.

Zespół cieśni powięziowej przewlekłej – wywołany jest najczęściej nakładającymi się mikrourazami, narastającymi obciążeniami treningowymi z intensywnym powiększaniem objętości mięśni. Często występuje m. in u biegaczy, łyżwiarzy i rolkarzy. Cechą charakterystyczną jest ustępowanie dolegliwości po odpoczynku. W tym przypadku nie występują zaburzenia neurologiczne ani zmiany tętna na grzbiecie stopy. 

Leczenie zespołu ciasnoty przedziałów powięziowych polega na wprowadzeniu modyfikacji treningu lub zmianę techniki biegu. W celu odbarczenia i rozluźnienia napiętych tkanek wykonuje się terapię manualną oraz powięziową, stretching mięśni  zajętej grupy podudzia. Przydatny jest również kinesiology taping aplikowany w sposób przeciwobrzękowy dla poprawy przepływu płynów.

Oprócz szczegółowego wywiadu, warto podjąć się dokładnej diagnostyki poprzez wykonanie USG lub badanie ciśnienia między przedziałami powięziowymi w celu różnicowania z innymi jednostkami chorobowymi. W przypadku ZCPP nie należy bowiem unosić chorej kończyny ani wykonywać terapii uciskowej ponieważ może nasilić objawy niedokrwienne. 

Sprawdź więcej naszych artykułów: blog.
Obserwuj nas na Facebooku i Instagramie i YouTube!