Czym jest niestabilność barku? 

Jest to zwichanie głowy kości ramiennej z panewki stawowej, czyli wysuwanie (wypadanie) głowy kości ramiennej z panewki. Staw ramienny ma stosunkowo dużą głowę oraz płaską, płytką panewkę. Dzięki temu mamy duży zakres ruchu w tym stawie. Niestety minusem jest słabo „zakotwiczona” głowa stawu w płytkiej panewce, co może sprzyjać jej „wypadaniu”. Możemy wyróżnić niestabilność przednią, przednio-dolną lub tylną, ta ostatnia występuje najrzadziej i jest najtrudniejsza w diagnostyce.  Na ogół zwichnięcia pierwszorazowe występują po urazie, np. w wyniku szarpnięcia do tyłu ręki odwiedzionej do góry. Gdy zwichnięcie jest wynikiem ciężkiego urazu lub utrzymuje się przez dłuższy czas może dojść do uszkodzenia splotu ramiennego. Jest to bardzo niebezpieczna sytuacja, ponieważ może prowadzić do dużej dysfunkcji kończyny. Jeśli bark zwicha się kilkukrotnie, mówi się nawrotowej niestabilności stawu ramiennego. 

Przyczyny:

– osłabienie mięśni obręczy barkowej

– wiotkość mięśni obręczy barkowej

– hipermobilność stawów

– nieprawidłowa postawa ciała, pogłębiona kifoza piersiowa, pro trakcja głowy i ramion

– przeciążenia i mikrourazy w obrębie stawu (praca z rękoma ponad głową, pływanie, gimnastyka artystyczna, praca fizyczna)

– uszkodzenia obrąbka stawowego

– zwichnięcie stawu ramiennego

Objawy:

– ból w obrębie stawu

– klikanie i/lub przeskakiwanie w stawie, często bolene

– ból podczas unoszenia lub odwiedzenia kończyny górnej

– ból podczas ruchu imitującego rzucanie

– uczucie „wypadania” lub rozluźnienia stawu

Leczenie:

Leczenie niestabilności barku opiera się o metody zachowawcze i polega ono głównie na wzmocnieniu mięśni obręczy barkowej w celu poprawy stabilności i funkcjonalności tego stawu. Jedynie przy bezpośrednich urazach, jak zwichnięcie, szkodzenie obrąbka stawowego czy zerwanie ścięgien konkretnych mięśni potrzebna będzie interwencja chirurgiczna.

Sprawdź więcej naszych artykułów: blog.
Obserwuj nas na Facebooku i Instagramie i YouTube!