Uszkodzenie mięśnia nadgrzebieniowego
Budowa anatomiczna
Mięsień nadgrzebieniowy jest trójkątną strukturą anatomiczną łączącą łopatkę z kością ramienną. Jego przyczep początkowy obejmuje dół nadgrzebieniowy oraz powięź nadgrzebieniową, następnie włókna biegną do boku, do powierzchni górnej guzka większego kości ramiennej oraz do torebki stawowej.
1.Wraz z innymi mięśniami stożka rotatorów stabilizuje ramię podczas ruchu, napina torebkę stawową oraz działa wspomagająco w odwodzeniu ramienia – najbardziej aktywny w ruchach ponad poziom głowy.
2.Wspólnie z mięśniem podgrzebieniowym i obłym mniejszym mięsień nadgrzebieniowy tworzy połączenie o nazwie stożek rotatorów lub pierścień rotatorów, który posiada kluczowe znaczenie dla stabilizacji i właściwej ruchomości mięśni barku.
Ciekawostka Jedna cecha mięśnia nadgrzebieniowego, wyróżnia go spośród innych mięśni obręczy barkowej – przebieg jego ścięgna. W odróżnieniu od innych mięśni obręczy barkowej przebiega ono pod wyrostkiem barkowym. Takie ułożenie czyni tą strukturę wrażliwą na uszkodzenia, zmiany napięciowe w obrębie barku i przyczynia się do powstawania intensywnych dolegliwości bólowych związanych z ruchem ramienia.
Przyczyny dolegliwości mięśnia nadgrzebieniowego bywają bardzo złożone. Ból rzutowany w przypadku przewlekłego, wzmożonego napięcia i obecności aktywnych punktów spustowych może być intensywny i podążać przez całe ramię, łokieć i docierać nawet do nadgarstka. Dolegliwości, które nie zostaną zlikwidowane odpowiednio szybko, mogą prowadzić do stopniowego ograniczania ruchomości, zaprzestania używania ręki, trudności w funkcjonowaniu codziennym i powstawania poważnych powikłań, takich jak: zespół uwięźnięcia czy bark zamrożony.
Do głównych przyczyn należą:
• wady postawy (zgarbiona sylwetka, protrakcja barków i szyi),
• osłabienie mięsni grzbietu i brzucha,
• wykonywanie prac związanych z długotrwałym unoszeniem rąk ponad głowę,
• praca siedząca,
• noszenie ciężkich przedmiotów.
Wzmożone napięcie mięśnia nadgrzebieniowego może być także związane z dysfunkcją narządów wewnętrznych, np. trzustki, wątroby, żołądka czy płuc, których zaburzenia mogą objawiać się bólem rzutowanym – w obrębie jednego lub obu barków.
Charakterystycznymi objawami uszkodzenia mięśnia nadgrzebieniowego są:
• ból ramienia pojawiający się w nocy, szczególnie podczas spania na określonym boku,
• słyszalne i niejednokrotnie wyczuwalne krepitacje i przeskakiwania w stawie,
• znaczne obniżenie siły mięśniowej, • mocno zmniejszony prawidłowy zakres ruchomości,
• tkliwość palpacyjna mięśnia nadgrzebieniowego i okolicznych struktur barku.
W terapii uszkodzeń mięśnia nadgrzebieniowego stosowane są techniki terapii manualnej, masaż głęboki, suche igłowanie czy kinesiotaping.
Materiał przygotowała nasza fizjoterapeutka Monika Mosejko Czy ktoś z Was miał już tą nieprzyjemność odczuć co to znaczy tzw bolesny bark?
Aa